Gjatë kohërave të vështira është e lehtë të pyesësh veten pse Zoti po kërkon kaq shumë kohë për të sjellë lehtësim. Ashtu si psalmisti, ne i thërrasim Perëndisë “nga thellësia” për ndihmë (Psalmi 130: 1), por me kalimin e kohës, ne mund të tundohemi t’i marrim gjërat në duart tona.
Sidoqoftë, besimtarët nuk duhet të veprojnë siç vepron bota, duke përcaktuar një mënyrë veprimi bazuar në arsyetimin njerëzor ose në shembullin e të tjerëve. Në vend të kësaj, udhëzimi ynë do të vijë nga Perëndia dhe shpresa jonë është të jemi në Fjalën e Tij (Psalmi 130: 5-6).
Është e rëndësishme që të bashkëpunojmë me Të, në mënyrë që koha e kaluar në pritje të jetë produktive dhe e dobishme. Zoti mund të përdorë këto situata për të zbuluar sjellje ose mendime mëkatare për të zhvilluar qëndrime të reja të zemrës. Pritja mund të sigurojë gjithashtu një mundësi për të thelluar besimin dhe varësinë tonë tek Ai. Dhe kur ndjekim orarin e Zotit, Ai na jep hirin të durojmë situata të vështira me besim dhe paqe. Eshtë një bekim të dimë se jemi atje ku Zoti na dëshiron dhe Ai ka premtuar të kujdeset për ne.
Nëse jeni në dhomën e pritjes së Zotit, mos harroni se Ai është shpresa juaj – dhe në kohën e Tij Ai do t’ju çojë përpara.