Atëherë ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Ai që ka dy tunika le t’i ndajë me atë që s’ka, dhe ai që ka të hajë le të veprojë po kështu.” (Luka 3:11)
Shkencëtarët kanë shpjeguar qartë ligjet natyrore që kanë qenë në veprim që nga krijimi. Këto ligje nuk janë subjekte të ideve apo filozofive të njerëzimit. Për shembull, Isak Njuton artikuloi ligjin e gravitetit. Ligji i gravitetit nuk ka të bëjë me mënyrën se si unë ndihem, ose çfarë mendoj unë, apo nëse duhet apo jo që qeveria të miratojë ligje që ndalojnë forcën e gravitetit. Ai është aty dhe as nuk mund të miratohet as anulohet.
Edhe në aspektin frymëror, ka ligje të caktuara ose principe që veprojnë në të njëjtën mënyrë, edhe pse mund të jenë më të vështirë për t’u shpjeguar. Për shembull, një ditë Jezusi foli rreth ligjit të të dhënit dhe të marrit. Ky nuk është pikërisht termi që përdori Ai. Ai nuk tha: “Në rregull, njerëz, sot do të shpjegoj ligjin e të dhënit dhe të marrit, që është çelësi për t’u pasuruar.” Në vend të kësaj, Ai foli me shëmbëlltyra ose histori, dhe shpesh i demonstroi të vërtetat e Tij me incidente nga jeta e përditshme.
Jezusi përcaktoi një ligj shpirtëror që është totalisht kundër logjikës njerëzore, sërish ajo që Ai tha mund të demonstrohet aq qartë sa ligjet e mbjelljes dhe korrjes. Nëse mbillni farë, ju do të keni të korra. Megjithatë, gjërat për të cilat foli Jezusi janë abuzuar, keqkuptuar dhe janë përdorur për fitim personal, por ky fakt nuk e ndryshon të vërtetën. Jezusi tha: ” Jepni dhe do t’ju jepet: një masë e mirë, e ngjeshur, e tundur, gufuese do t’ju jepet në prehër, sepse me atë masë që do të matni, do t’ju matet edhe juve përsëri “ (Luka 6:38). Një parafrazim thotë kështu: “Nëse jep, do të marrësh. Dhurata juaj do t’ju kthehet plotësisht dhe në masë të madhe, dhe me tepri. Me atë masë që do të jepni, me atë edhe do të merrni.”
I çuditshëm ky parim që përdori Jezusi. Jepni atë që keni që të fitoni edhe më shumë? Gjëja interesante rreth këtij principi të dhënies dhe marrjes është se ai nuk flet vetëm për para. Kjo përfshin edhe kohën tuaj si vullnetar, gatishmërinë tuaj për të dëgjuar dikë, të ndani aftësitë tuaja dhe shumë gjëra të tjera. Nuk do ta harroj kurrë kohën kur isha në një zonë fisnore të Filipineve, dhe pasi unë fola, personi përgjegjës hapi takimin për pyetje. Ishte një punë e gjatë dhe e vështirë sepse ata i bënin pyetjet në gjuhën e tyre dhe dikush tjetër duhet të mi përkthente mua që të mund t’i kuptoja, dhe pastaj përgjigja ime duhet t’i përkthehej atyre. Ishte pothuajse mesnatë kur përkthyesi tha, “E shikon atë burrin atje?! Ai po pyet: ‘Pse duhet që unë që kam kaq pak ti jap Zotit që ka shumë?’”
I hodha një vështrim të dytë atij burri. Ai kishte hedhur një bluzë krahëve dhe qëndronte i zbathur. U zura në befasi nga pyetja sepse unë as nuk i kisha përmendur paratë apo të dhënit. Uau! Çfarë pyetjeje! Meritonte një përgjigje. Unë thashë: “Ka tre arsye.1. Dhënia është një përgjigje bindjeje ndaj asaj që kërkon Perëndia. Pastaj shtova: 2. Është një mënyrë për të marrë një bekim nga Perëndia që mund të vijë në shumë mënyra (duke cituar atë që tha Jezusi), pastaj unë thashë: 3. Ju mund t’i bashkoni ato që keni për të dërguar dike në male, lugina, për të ndarë Ungjillin. Ligji që Jezusi demonstroi mund të demonstrohet personalisht. Provojeni vetë!