Sepse tani, ne shohim si në pasqyrë, në mënyrë të errët, por atëherë do të shohim faqe për faqe; tashti njoh pjesërisht, kurse atëherë do të njoh thellë, ashtu sikurse njihem.( 1 Korintasve 13:12)
Një nga gjërat më të rëndësishme që mund të mësoni rreth Zotit është se Zoti është Zot! Ju mund të mendoni se kjo nuk është shumë e thellë, por në të vërtetë është! Do të flasim tani për këtë! Duke mos e njohur Perëndinë, ne supozojmë se Ai është një qenie njerëzore që adhurohet, dhe prandaj përpiqemi ta kuptojmë Atë në të njëjtën mënyrë që përpiqemi të kuptojmë një person tjetër. Tani, kur themi se Zoti është Zot nuk e përjashtojmë faktin që Ai është një person me inteligjencë, vullnet dhe emocione. Ai është kaq dhe shumë më tepër.
Të themi se Zoti është Zot është një pohim i fuqishëm që na çon mbi nivelin e njerëzores, në atë të mbinatyrores. Prandaj, duhet të pranojmë që në shumë mënyra Zoti është ndryshe nga njerëzit që njohim. Ai nuk ndryshon kurrë. Ai nuk ka as fillim as fund. Ai nuk lodhet kurrë dhe kurrë nuk dështon. Ai është besnik. Atë që Ai thotë se do ta bëjë, e bën! Atij mund t’i duhet pak kohë, ndoshta edhe një kohë e gjatë, dhe ne mund të lodhemi duke pritur që Ai të vijë, por Ai do të vijë. E kam thënë gjithmonë: “Zoti rrallë është herët, por nuk është kurrë vonë!”
Një burrë që e kaloi jetën e tij duke ecur me Perëndinë, i cili ndoshta ishte më pranë Zotit se çdo njeri tjetër në kohën e tij, profeti Samuel, shkroi: ” Lavdia e Izraelit nuk do të gënjejë dhe nuk do të pendohet, sepse ai nuk është njeri që pendohet “ (1 Samuelit 15:29). Kjo është një nga arsyet se pse është e vështirë për disa që ta kuptojnë Atë. Zoti është ndryshe nga ne. Ai nuk nxiton kurrë, por ne e bëjmë shpesh! Ai e mban gjithmonë Fjalën e Tij. Por ne shpesh nuk e mbajmë. Ai është në një tjetër nivel, prandaj shpesh herë është e vështirë për ne.
Vetë Zoti, na e ka thënë këtë kohë më parë. Këto fjalë i gjeni tek (Isaia 55:8-9,) “Duke qenë se mendimet e mia nuk janë mendimet tuaja dhe as rrugët tuaja nuk janë rrugët e mia», thotë Zoti. «Ashtu si qiejt janë më të lartë se toka, kështu edhe rrugët e mia janë më të larta se rrugët tuaja dhe mendimet e mia janë më të larta se mendimet tuaja.’”
Zoti është ndryshe nga ne, ka durim të pafund dhe dhembshuri. A keni lexuar ndonjëherë një gazetë ku dikush ka dhunuar një fëmijë ose një viktimë të pafajshme, dhe keni menduar “Po të isha Zoti do ta vrisja atë…”? Sigurisht, ju do ta bënit, edhe unë, por Zoti nuk e bëri. Pse? A është Zoti i butë në gjykim?
Disa kanë menduar kështu, edhe ata që kanë qenë profetë. Më vjen në mendje Habakuku, shkrues i një libri në Dhiatën e Vjetër që ndërsa ishte duke kaluar një situatë të ngjashme i thirri Perëndisë: “Deri kur, o Zot, do të bërtas dhe ti nuk do të më dëgjosh … Pse e toleron të keqen?” Në fund Perëndia iu përgjigj atij dhe ai filloi të kuptonte se durimi i Perëndisë e ka një fund, një limit kur durimit të Tij do t’i vijë fundi dhe do të bëhet drejtësi.
Dua që të mendoni për këtë sot. Lejojeni Zotin të jetë Zot! Gjeni paqe në faktin se Ai është sovran, që Ai e njeh të ardhmen dhe prandaj, nëse jeni bij të Tij, mund të keni paqe duke besuar se Ai është në kontroll të jetës tuaj dhe të botës në të cilën jetoni. Asnjë fëmijë i Perëndisë nuk i vë në dyshim rrugët e Perëndisë dhe mënyrën se si Ai punon.