Perëndia e ka shkruar historinë tonë të shpëtimit që nga fillimi i kohrave.

Galatasve 4:1-7

Kur shikoni skenën e Lindjes së Krishtit, a keni menduar ndonjëherë se çfarë e shkaktoi atë ngjarje të jashtëzakonshme? Le të ndalemi dhe të shqyrtojmë, jo vetëm udhëtimin e lodhshëm të Jozefit dhe Marisë për t’u regjistruar, por edhe rrjedhën e  historisë nga Vetë Zoti.

E gjitha filloi në Eden, ku u derdh gjaku për të shlyer mëkatin (Zanafilla 3:21). Zgjidhja e përkohshme – sakrifica e kafshëve – do të mjaftonte derisa Perëndia të zbatonte planin e Tij të përhershëm në “mbushjen e kohës” (Galatasve 4:4). Më vonë, duke hequr dorë nga mbrojtja ndërsa Izraeli iu kthye perëndive të rreme, Perëndia lejoi që njerëzit e Tij të çoheshin robër në Babiloni. Atje, ata ndërtuan sinagoga për të adhuruar Perëndinë. Kur babilonasit u mundën 70 vjet më vonë, izraelitët sollën në shtëpi persiatjet e judaizmit që ata kishin praktikuar. Më vonë, ato sinagoga pritën njerëz si Pali, të cilët predikonin dhe dërgonin letra për Mesinë e lindur në Betlehem. Dhe sot ne ende përdorim letrat e tij – dhe të gjithë Shkrimin – për t’i drejtuar jobesimtarët në besim.

Përgjatë shekujve, disa vende shpërthyen në trazira politike dhe të tjera u ngritën me ideale të reja. Popujt u shpërngulën dhe sundimtarët u pushtuan. Ndërkohë Zoti po hapte një rrugë për në Tokën e Shenjtë, djepin e përsosur për Mesian. Së bashku, profecia dhe historia zbulojnë se Zoti hapi rrugën nga grazhdi drejt besimit modern, duke përgatitur breza për të njohur Birin e Tij.