Në pjesën e Torahut të kësaj jave mësojmë për punën dhe veshjet e priftërinjve (Kohanim). Çdo ditë, Kohanimët do të sakrifikonin “ofrimin e vazhdueshëm ose në hebraisht  תָמִיד ṯāmīḏ;”.

“Kjo është ajo që do të ofrosh mbi altar: dy qengja motakë çdo ditë, për gjithnjë (ṯāmīḏ). Njërin prej qengjave do ta ofrosh në mëngjes dhe tjetrin në të ngrysur.” Eksodi 29:38-39

Oferta ṯāmīḏ bëhej çdo ditë të vitit me qëllim që t’u kujtonte njerëzve se përgjegjësitë e tyre përpara Perëndisë nuk kishin të mbaruar. Fjala hebraike “ ṯāmīḏ ” fjalë për fjalë do të thotë “gjithmonë”. Pali shkroi: “Lutuni pa pushim” (1 Thesalonikasve 5:17); termi “lutje” nuk pasqyron vetëm bërjen e njohur të kërkesave të dikujt përpara Perëndisë, por përfshin gjithashtu adhurimin. Për shkak se oferta e përditshme ishte kaq e rëndësishme për t’u kujtuar njerëzve nevojën e tyre të përditshme për të adhuruar dhe për t’i shërbyer Zotit, nuk është për t’u habitur që kur Antikrishti të sundojë mbi tokën, ai do të përpiqet të ndalojë kryerjen e ofertës ṯāmīḏ. Kjo shihet në kapitujt 8, 9 dhe 12 të Danielit.

Gjoni shkruan se në një fare mënyrë Antikrishti është tashmë në botë. Kjo nuk do të thotë fizikisht, por përkundrazi se fryma e tij e paperëndishme po punon në botë edhe tani. Si mund të jetë e mundur kjo gjë? Rreth nesh ka ndikime që e kanë themelin në atë që është në kundërshtim me vullnetin e Perëndisë. Ka kaq shumë gjëra që na tundojnë dhe na bëjnë të largohemi nga përgjegjësitë tona ndaj Perëndisë së Gjallë. Kështu që shumë njerëz e shohin adhurimin si një aktivitet një ditë në javë në vend që të kuptojmë se duhet të ndalojmë aktivitetet e përditshme në mënyrë që gjatë gjithë ditës t’i drejtoheni Yeshua-s në lutje.

Danieli e bëri zakon të kthehej drejt Jeruzalemit tri herë në ditë për të adhuruar,

“…Kur Danieli mësoi që dokumenti ishte nënshkruar, hyri në shtëpinë e vet. Pastaj në dhomën e tij të sipërme, me dritaret e saj të hapura në drejtim të Jeruzalemit, tri herë në ditë gjunjëzohej, lutej dhe falenderonte Perëndinë e tij…” Danieli 6:10

Edhe pse ka shumë përfitime nga lutja dhe adhurimi i Zotit gjatë çdo dite, lexohet në paragrafin që ka të bëjë me ofertën ṯāmīḏ,

“…kur unë do t’ju takoj për të folur me ty.” Eksodi 29:42

Një nga arsyet që njeriu shpesh dështon të zbatojë vullnetin e Zotit është për shkak të mungesës së zbulesës nga Ai. Vazhdimisht njerëzit ankohen se Zoti duket i largët dhe nuk dëgjojnë udhëzime prej Tij. Ky varg mëson se është me anë të adhurimit që njeriu i afrohet Zotit dhe është në gjendje të dëgjojë Frymën e Shenjtë, dhe të marrë drejtim në jetën e tij për ta ndjekur Zotin. Heshtja nga Perëndia shpesh është thjesht një simptomë e mungesës së adhurimit të përditshëm të Perëndisë së Gjallë.