Veprat e Apostujve 5:29: “Por Pjetri dhe apostujt, duke u përgjigjur, thanë: “Duhet t’i bindemi Perëndisë më shumë sesa njerëzve.” Oh, unë dua që kjo lutje të jetë komenti i jetës sime. Do ta thosha si inkurajim: Le të jetë kjo lutje, komenti i jetës suaj, le të jetë ajo që na drejton, na motivon, dhe na zgjon cdo mëngjes, të jetë ajo që na drejton në cdo vendim që ne marrim, cdo mendim që kemi, cdo dëshirë që kemi, në gjërat që bëjmë. “Perëndi, unë dua të të bindem Ty, jo njerëzve.”

Unë thjesht, shoh në jetën time një tendencë të rrezikshme për t’u tunduar që të kënaq njerëzit dhe të bëj atë që do t’i bëjë njerëzit të mendojnë mirë për mua. E shoh krenarinë time, të ketë tendencën një tendencë mëkatare, për të më motivuar. Për shembull, si do të ndikojë kjo në mënyrën se si të tjerët mendojnë për mua? Si do të ndikojë kjo, në mënyrën se si të tjerët më perceptojnë? Çfarë do të mendojnë të tjerët për këtë, apo atë? Thjesht mendoj, çfarë do të mendonte Perëndia, nëse unë do të ecja sipas mendimeve, dëshirave dhe veprimeve të mia? Çfarë do të mendonte Perëndia për këtë? Çfarë do ta kënaqte më shumë Atë? Cila është gjëja më e bindur ndaj Fjalës së Tij? Po sikur ky të jetë motivacioni i jetës sime, i jetës suaj, sepse kjo është ajo që ka rëndësi.

Perceptimi i njerëzve, lavdërimi i njerëzve, duartrokitjet e njerëzve, nga të gjitha shkrimet, ne e dimë se këto përvoja janë shumë të shkurtra. Për një kohë të shkurtër. Nuk zgjasin shumë dhe nuk kanë aspak rëndësi. Ajo që ka rëndësi në fund, është ajo që Perëndia thotë, ajo që Ai ka thënë në Fjalën e Tij, t’i bindemi asaj dhe pastaj, asaj që Ai do të na thotë në fund. Ne duhet t’i bindemi Perëndisë dhe jo njerëzve. Tek Veprat e Apostujve, kapitulli 5, në kontekst, duket qartë se persekutimi i kushtonte shumë atyre besimtarëve, sepse ata po burgoseshin, por ata thanë se synimi i tyre në këtë rast, nuk ishte që t’u pëlqenin njerëzve, por t’i pëlqenin Perëndisë. Le të na drejtojë ky motivim sot, në cdo gjë që ne bëjmë.

Ne lutemi për këtë. Perëndi, më ndihmo mua, na ndihmo ne! Unë lutem që sot, të drejtohemi nga zelli për të t’u bindur Ty dhe që Ti të na çlirosh nga dëshira për të kënaqur njerëzit. Jo se nuk mendojmë për njerëzit, përkundrazi, ne duam t’i duam dhe t’u shërbejmë atyre, por ne e dimë se mënyra më e mirë për t’i dashur dhe për t’u shërbyer, është duke t’u bindur Ty, duke bërë atë që të pëlqen Ty, kështuy që na ndihmo, me anë të hirit Tënd. Më ndihmo mua, na ndihmo ne sot, që me anë të hirit Tënd, të të kënaqim dhe të të bindemi Ty, mbi cdo gjë tjetër. Na çliro, na shpëto nga vetja jonë, nga krenaria jonë, që na bëjnë të duam të kënaqim këtë njeri, apo atë njeri, në vend që të të kënaqim Ty. Na ndihmo të të bindemi Ty, më shumë se sa njerëzve. Në emër të Jezusit, Amen.