Pavarësisht nga gabimet dhe dështimet tona, Perëndia na do dhe punon në çdo zemër të gatshme.

Zanafilla 12:1-8

Kur Bibla na tregon për një burrë apo grua besimtare të madhe, Zoti në dashamirësinë e Tij gjithashtu na tregon shpesh dobësitë dhe të metat e personit. Për shembull, le të shohim Abrahamin. Si çdo njëri prej nesh, ai bëri gabime. Ai mëkatoi.. Gjithsesi, Perëndia e donte atë dhe bëri gjëra të mëdha gjatë jetës së tij.

Kur Zoti foli, Abrahami dëgjoi. Vetëm imagjinoni se çfarë premtimesh dhe bekimesh do të kishte humbur nëse nuk do t’i kushtonte vëmendje. (Shihni Zanafilla 12:1-8; Zanafilla 15:1-5; Zanafilla 17:1-4.) Bisedat e Abrahamit me Perëndinë na mësojnë se si jetohet me besim:

Dëgjimi i Zotit. Kur e njohim zërin e Perëndisë, do të kemi siguri se çfarë të bëjmë dhe ku të shkojmë.

Duke iu bindur Zotit. Bindja ndaj Perëndisë tregon se ne vërtet i besojmë Atij dhe sa herë që i bindemi Atij, besimi ynë bëhet më i fortë.

Në varësi të Zotit. Natyra njerëzore dëshiron të jetë e vetë-mjaftueshme, por ne kemi nevojë të dëshpëruar për urtësinë, forcën dhe ndihmën e Perëndisë.

Duke pritur Zotin. Gatishmëria jonë për ta lënë Perëndinë të lëvizë sipas mënyrës së Tij, korr bekime të mëdha – dhe parandalon rrëmuja të mëdha.

Pranimi dhe mësimi nga dështimet tona. Bibla na thotë se Perëndia lartëson të përulurit (Mateu 23:12).

 Me cilën nga këto luftoni? Kërkojini Perëndisë t’ju ndihmojë të ecni përpara, duke i besuar Atij dhe duke dëgjuar zërin e Tij.