Në thelb të shumicës së feve në botë është dëshira për ti sjellë kënaqësi një zoti apo perëndie për të përfituar jetën e përtejme. Ndjekësit jetojnë me frikën se mos shqetësojnë perënditë e tyre, kështu që ditë pas dite punojnë për të fituar shpëtimin e tyre përmes veprave të mira dhe praktikave fetare.
Ndërsa këto fe janë të përqendruara në ndjekjen dhe qetësimin e një hyjnie; Krishterimi bazohet në ndjekjen e njeriut nga Zoti. Në krishtërim, shpëtimi nuk mund të fitohet. Përkundrazi, ajo merret si një dhuratë me hir dhe mëshirë. “Ju në fakt, jeni të shpëtuar me anë të hirit, nëpërmjet besimit, dhe kjo nuk vjen nga ju, po është dhurata e Perëndisë, jo nga vepra, që të mos mburret askush.” (Efesianëve 2:8-9).
Shpëtimi merret me anë të besimit në vdekjen flijuese dhe ringjalljen triumfuese të Jezu Krishtit. Nëpërmjet besimit në gjakun e përsosur të derdhur të Krishtit, ne jemi plotësisht të mbuluar për përjetësinë. Asnjë flijim tjetër nuk është i nevojshëm për larjen e mëkateve. Ideja që Zoti ynë sakrifikon për ne e kthen përmbys modelin e ndjekur nga fetë e tjera.
Lutje: Atë, faleminderit për hirin. Faleminderit që bëre sakrificën përfundimtare, duke mos kursyer Birin Tënd, për të më shpëtuar nga mëkatet e mia. Lutem në emër të Jezusit. Amen.