Ndryshimi i vërtetë fillon me Frymën e Shenjtë që transformon zemrën dhe mendimet tona.
Perëndia i thërret fëmijët e Tij të bëjnë jetë të shenjtë. Megjithatë, në përpjekjet tona për t’iu bindur këtij urdhri, shpesh angazhohemi të ndryshojmë sjelljen tonë, vetëm për të dështuar disa ditë më pas. Problemi është se po fillojmë në vendin e gabuar.
Veprimet e paperëndishme rrjedhin nga mendimet dhe qëndrimet mëkatare, si egoizmi, lakmia, xhelozia, zemërimi, pakënaqësia dhe mosfalja. Këto mund të ndryshohen vetëm kur mendja jonë ripërtërihet nga Fryma e Shenjtë. Ndërsa kalojmë kohë çdo ditë në Shkrim, Fryma e transformon mendjen tonë dhe forcon qenien tonë të brendshme. Por, kur e lëmë pas dore Fjalën e Perëndisë, e lëmë veten të hapur ndaj ndikimit të botës dhe «mishit» tonë, që të dyja kundërshtojnë perëndishmërinë. Pastaj, nëse përpiqemi të ndryshojmë sjelljen tonë pa rregulluar të menduarit tonë, do ta gjejmë veten duke bërë pikërisht atë që duam të shmangim aq shumë (Romakëve 7:15).
Shenjtëria, nga ana tjetër, përfshin gjithë qenien tonë, prandaj Jezusi tha që ne duhet ta duam Perëndinë me gjithë zemrën tonë, me gjithë shpirtin tonë, me gjithë mendjen tonë dhe me gjithë forcën tonë (Marku 12:30). Është një proçes i përjetshëm që kërkon të mësojmë mendimet e Perëndisë dhe t’i adoptojmë ato si tonat. Pastaj, ndërsa Fryma zhvillon brenda nesh mendjen e Krishtit, veprat tona do të bëhen gjithnjë e më të shenjta.