O njeri, ai të ka bërë të njohur atë që është e mirë; dhe çfarë tjetër kërkon Zoti nga ti, përveç se të zbatosh drejtësinë, të duash mëshirën dhe të ecësh përulësisht me Perëndinë tënd?– Mikea 6: 8

Kohët e fundit më ka pëlqyer shumë të shikoja një shfaqje në internet për familjen imagjinare hebreje ortodokse që jeton në Jeruzalem. Ishte interesante të dëgjoje çifte të rinjsh e të fejuar që shprehnin dëshirën e tyre për të krijuar atë që ata e quanin një shtëpi të drejtë hebreje. Sepse ditët e sotme nuk i dëgjon shumë këto fjalë.

Në kontekstin biblik, i drejtë do të thotë të sillesh me drejtësi, me saktësi, në përputhje me atë që kërkon Perëndia. Fjalët e përdorura të japin idenë e një peshoreje e cila kryen matje të sakta, ndaj ishte e drejtë. E njëjta fjalë përdorej edhe për individët që kishin integritet dhe ishin të drejtë dhe të saktë.

Profeti Mikea iu afrua përkufizimit të fjalës si çdokush tjetër, duke thënë: “Ai të ka bërë të njohur atë që është e mirë; dhe çfarë tjetër kërkon Zoti nga ti, përveç se të zbatosh drejtësinë, të duash mëshirën dhe të ecësh përulësisht me Perëndinë tënd” (Mikea 6:8).

Megjithatë, Dhiata e Vjetër tregon në mënyrë të njëtrajtshme se si njerëzit nuk arritën të jetonin në përputhje me atë standard. Në Dhiatën e Re Pali tha: “Nuk ka asnjeri të drejtë, as edhe një” (Romakëve 3:10).

Por Pali thotë se ishte Një që ishte i drejtë, dhe Ai vdiq dhe u ringjall, dhe se Perëndia e shtrin drejtësinë e Tij ndaj atyre që besojnë në Të dhe e ndjekin Atë.

I drejtë është dhe mëkatari më i keq në botë, besimi i të cilit është te Jezus Krishti. Po, Perëndia thotë se individi është i drejtë dhe i drejtësuar në sytë e Perëndisë. Në Krishtin, ne mund të përmbushim kërkesat e ndershmërisë dhe integritetit të Perëndisë. I përsosur, jo. I shpenguar, po! Dhe i drejtësuar.