Pa marrë parasysh rrethanat tona, Zoti përgjigjet kur i drejtohemi Atij. Kur jemi në një marrëdhënie të drejtë me Të dhe po ecim me bindje dhe nënshtrim,

Ai përcakton kufijtë e sprovave dhe vuajtjeve tona. Kjo nuk do të thotë që Ai do të heqë të gjitha dhimbjet dhe telashet nga jeta jonë, por Ai na ruan përmes saj.

Dhe edhe nëse e humbasim jetën tonë, Ai premton se do të jemi menjëherë në praninë e Tij (2 Kor. 5: 8).
Ai është gjithashtu në dispozicion për ne. Asgjë nuk është përtej kontrollit të Tij, dhe Ai është i gatshëm të dëgjojë shqetësimet dhe kërkesat tona kur ne vijmë tek Ai me lutje. Sido të jenë nevojat tona, Ai ka dhënë siguri dhe premtime në Fjalën e Tij.

“Zoti është në tempullin e tij të shenjtë; froni i Zotit është në qiell”(Psalmi 11: 4).
Përveç kësaj, duhet të kujtojmë se Zoti sheh gjithçka. Nga këndvështrimi i Tij hyjnor, Ai sheh dhe di gjithçka dhe Ai përdor sprovat tona për të na provuar. Ne nuk kemi asnjë arsye të kemi frikë nga e keqja sepse jemi të sigurt në marrëdhënien tonë me Zotin. Ai e urren dhunën dhe premton se një ditë Ai do të ndëshkojë të ligjtë (v. 5-6).

Me këtë në mendje, çfarë qëndrimi duhet të kenë njerëzit e Zotit gjatë kohërave të vështira? Le të shqyrtojmë këto katër veprime që do të zbulojnë besimin tonë:

1. Ne duhet t’i besojmë Zotit.
Pavarësisht nga rrethanat tona, mund t’i besojmë Zotit. Mund të duket sikur Ai është joaktiv, por Ai nuk është. Kur situatat përkeqësohen, Ai nuk qëndron pa bërë asgje. Zoti gëzohet në mundësinë për të ndërhyrë dhe për ta treguar Veten të fortë për fëmijët e Tij. Prandaj, në vend që të ikim, ne duhet të mësojmë të presim tek Zoti dhe të kërkojmë drejtimin e Tij.

2. Ne duhet t’i kërkojmë Zotit pastrim.
Kur themelet rreth nesh prishen, është koha të shohim brenda vetes, duke i kërkuar Zotit të zbulojë ndonjë mëkat në jetën tonë. Atëherë ne duhet ta rrëfejmë atë dhe të pendohemi duke bërë një zgjedhje të vendosur që të largohemi nga ai mëkat. Nëse nuk merremi me mëkatet tona, ato do të pengojnë lutjet tona. Vetëm pasi të jenë pastruar jetët tona, Ai do të jetë në gjendje të na përdorë në çfarëdo mënyre që Ai zgjedh.

3. Ne duhet të jemi të gatshëm të inkurajojmë të tjerët.
Njerëzit që nuk e njohin Krishtin tremben kur themelet përreth tyre prishen dhe rrethanat bëhen të vështira. Ata kërkojnë mënyra për të mbrojtur veten, por ne mund t’i inkurajojmë t’i drejtohen Zotit, i cili është i vetmi burim i vërtetë sigurie. Ai do ta tregojë Veten e tij të fortë ndaj atyre që janë të gatshëm t’i besojnë Atij. Si besimtarë, ne kemi përgjegjësinë të ndajmë Fjalën e Zotit.

Ndërsa shoqëria jonë vazhdon të braktisë themelimin e saj të mëparshëm, gjëja e fundit që duhet të bëjmë është të heqim dorë nga shpresa. Në vend të kësaj, vendi ynë ka nevojë për njerëz të përkushtuar për të ndërmjetësuar për kombin tonë dhe për t’i kërkuar Zotit që të ringjallë kishën e Tij. Zoti po dëgjon dhe Ai do t’i përgjigjet pendimit të popullit të tij dhe kërkesave për ndihmë.