Veprat e Apostujve, kapitulli 10, vargjet 34 dhe 35, thotë: “Atëherë Pjetri hapi gojën dhe tha: “Në të vërtetë unë po e marr vesh se Perëndia nuk tregohet i anshëm; por, në çfarëdo kombi, ai që ka frikë prej tij dhe që vepron drejtësisht, është i pranuar nga ai.” Ky ishte një moment vendimtar në Testamentin e ri, sepse paganët po prekeshin nga Ungjilli dhe Perëndia po i hapte sytë Pjetrit, si edhe zemrën e tij, për të kuptuar se Jezusi nuk vdiq vetëm për judenjtë, se Ai vdiq për kombet dhe për të gjithë njerëzit në mbarë botën. Dhe se Ai po kërkon adhurues për lavdinë e Tij, nga të gjithë njerëzit e Tokës.
Që këtu e në vazhdim, në këndvështrimin e Pjetrit, dhe në të vërtetë, kisha filloi të luftonte në një mënyrë krejt të re, për ta bërë Mësian Jude të njohur në të gjithë kombet dhe për të sjellë në kishë paganët, njerëzit nga të ghjithë kombet. Dhe kështu, ky ishte një moment vendimtar, që vazhdon edhe sot. Ka shumë e shumë njerëz nga kombe të ndryshme dhe mos mendoni thjesht kombe që janë subjekte gjeo-politike, vende-kombe, por mendoni për grupe etnike njerëzish në botë. Kështu, duke u lutur sot, përpiquni të luteni cdo ditë, për një grup njerëzish në botë, që nuk janë prekur nga Ungjilli. Lutuni sot për kurdët në Turqi. Kështu, rreth 8 milionë e gjysmë jetojnë në Turqi dhe gati 15 milionë në mbarë botën. Kurdët veriorë në Turqi, jetojnë në një zonë shkëmbore dhe kanë shumë pavarësi. Shumë prej tyre kanë fare pak, ose aspak njohuri për Ungjillin. Ka pak bedsimtarë sot në Turqi. Duke përmendur përsëri Veprat e Apostujve 10, Perëndia dëshiron adhurues mes popullit kurd në Turqi.
Dhe Perëndia e shpërndau popullin kurd në vende të ndryshme në botë. Mendoj për Nashvillin, Tenesin dhe numrin e kurdëve që jetojnë aty. Perëndia i ka sjellë në vende ku predikohet dhe shpallet Ungjilli. Perëndia po io sjell kombet tek ne, ashtu sic po bënte me Pjetrin dhe Kornelin, tek Veprat e Apostujve 10. Kështu, le të përfitojmë nga mundësitë që kemi, për të ndarë Ungjillin me njerëz nga kombe të tjerë dhe le të lutemi me qëllim dhe specifikisht, për përhapjen e Ungjillit në kombe të tjerë.
Kështu, unë dua të lutemi për kurdët në Turqi, pikërisht tani, me besim. Ndërsa lutemi, thjesht besojmë, Perëndi, Veprat e Apostujve 10:34 dhe 35 që thotë se Ti nuk je i anshëm dhe se cdo komb, kushdo që ka druajtjen e Perëndisë dhe bën të drejtën, është i pranuar nga Ty. Le të lutemi. Oh, Perëndi, ne besojmë se Ti i do kurdët në Turqi. Ti i do ata. Ti dëshiron që ata të njohin hirin Tënd. Ti dëshiron që ata të të adhurojnë Ty, në gjithë lavdinë Tënde. Kështu ne lutemi që Ti do t’ua bësh atyre të njohur lavdinë Tënde.
Ne lutemi për takime hyjnore mes njerëzve, ashtu sic dërgove Pjetrin për të ndarë Ungjillin me Centurionin pagan, lutemi që Ti ta bësh këtë edhe me jetën e kurdëve sot. Oh, Perëndi, sill ndjekës të Krishtit në takimet me kurdët në Nashvill dhe Tenesi, dhe kudo tjetër dhe lutemi që Ti t’u hapësh sytë para hirit dhe lavdisë Tënde dhe t’i tërheqësh drejt Teje sot. Lutemi që Ti të tërheqësh gjithmonë e më shumë kombe drejt Tejhe dhe që Ti të na përdorësh ne, njerëzit e Tu, që të jemi pjesë në përhapjen e Ungjillit mes shumë e shumë njerëzve në botë. Në emër të Jezusit ne lutemi, Amen.