Sot Zoti, Perëndia yt, të urdhëron të zbatosh këto statute dhe dekrete; ki kujdes që t’i zbatosh me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt. (LIGJI I PËRTËRIRË 26:16)

Një nga mënyrat më të mira për të siguruar një miqësi të thelluar me Perëndinë është të kesh një zemër që dëshiron t’i bindet Atij. Kur zemrat tona janë të pastra, të buta ndaj drejtimit të Tij dhe të etura për t’u përgjigjur me bindje, ne jemi në një pozicion të mrekullueshëm për të përjetuar miqësinë e Perëndisë dhe për të dëgjuar zërin e Tij. Zoti e di se ne nuk do të arrijmë në një vend përsosmërie ndërsa jemi në këtë tokë, por ne mund dhe duhet të kemi zemra të përsosura ndaj Tij, zemra që kërkojnë dhe dëshirojnë të bëjnë atë që është e drejtë për të kënaqur dhe për të lavdëruar Zotin.

Ndërsa rriteni në miqësinë tuaj me Perëndinë, mos harroni kurrë që marrëdhënia juaj duhet të bazohet në atë që Ai është dhe jo në çfarë Ai mund të bëjë për ty. Vazhdoni të kërkoni prezencën e Tij, jo dhuratat e Tij; vazhdoi të kërkoni fytyrën e tij dhe jo dorën e Tij, sepse një nga pengesat për të patur një miqësi të gjallë dhe të maturuar me Perëndinë është të lejosh veten të përqendrohet tek përfitimet e kësaj miqësie dhe jo tek fokusimi që Perëndia është miku ynë. Si qenie njerëzore, ne nuk na pëlqen të zbulojmë se disa njerëz duan të jenë miqtë tanë, sepse ne kemi aftësinë për t’u dhënë atyre diçka që ata duan; ne ndihemi të vlerësuar kur e dimë se njerëzit kanë një qëndrim zemre të drejtë ndaj nesh dhe se duan të jenë miq me ne thjesht për shkak të asaj që jemi dhe vetëm sepse na pëlqejnë. I njëjti parim vlen edhe për Perëndinë.