Kjo histori gjendet në Bibël në librin e Lukës, kapitulli 10:

Ndodhi që, ndërsa ata po udhëtonin, Jezusi hyri në një fshat; dhe një grua, që e kishte emrin Marta, e priti në shtëpinë e vet.Ajo kishte një motër që quhej Mari, e cila u ul te këmbët e Jezusit dhe dëgjonte fjalën e tij.Por Marta, që ishte krejt e zënë nga punët e shumta, iu afrua dhe i tha: “Zot, a nuk të intereson që ime motër më la vetëm të shërbej? I thuaj, pra, të më ndihmojë.”

Por Jezusi, duke u përgjigjur, i tha: “Martë, Martë, ti po shqetësohesh dhe kujdesesh për shumë gjëra;por vetëm një gjë është e nevojshme, dhe Maria zgjodhi pjesën më të mirë, që asaj nuk do t’i hiqet.”(Luka 10:38-41).

Vini re, së pari, se ishte Marta, jo Maria, ajo që e ftoi Jezusin në shtëpinë e tyre. Pra, darka e madhe që po përgatitej ishte ideja e saj, jo e Marisë. Vini re gjithashtu se puna nuk ishte diçka e parëndësishme. Luka e përshkruan atë si diakonia – fjalë e përdorur në Dhiatën e Re dhe nënkupton  “shërbim”. E thënë thjesht, ajo kishte marrë përgjegjësi më shumë sesa mund të përballonte vetë. Jezusi tha se ajo ishte “e shqetësuar dhe po kujdesej për shumë gjëra” – domethënë ” ishte e tërhequr ndaj gjërave të kundërta” ndaj detajeve që nuk ishin dhe aq të rëndësishme sa të mos ulej e dëgjonte mësimet e Tij.

“Faji i saj nuk ishte se ajo shërbeu,” thekson  Charles Spurgeon. “Shërbesa i bën mirë çdo të krishteri. Faji i saj ishte se ajo u rrëmbye [u hutua]…,  aq shumë pas punëve sa e harroi Jezusin fare duke e pasur mendjen vetëm tek shërbesa.”

Zot, më ndihmo të mësoj nga Marta dhe të kujtoj se “Ndërsa bota duartroket arritjet”, ti “dëshiron miqësi”.