Që kur fruti i ndaluar u këput nga pema në Kopshtin e Edenit, raca njerëzore ka kërkuar rrugë të shkurtra për të arritur në pushtet. Jezusi u përball me të njëjtën sfidë në shkretëtirë. Në tundimin e tretë,  shohim Jezusin, megjithëse Perëndia në mish dhe i vetmi i denjë për ta vendosur veten si Mbret, e kapërcen tundimin e pushtetit.

Jezusi shkoi në shkretëtirë për të demonstruar fuqinë e Tij mbi Djallin. Së pari, Djalli e tundoi Jezusin që të mos i besonte Atit, por Jezusi fitoi duke iu dorëzuar Perëndisë. Pastaj Djalli e tundoi Jezusin që të detyronte dorën e Atit, por Jezusi fitoi duke iu nënshtruar vullnetit të Perëndisë. Kështu, në tundimin e tretë, Djalli u përpoq ta korruptonte Jezusin.

Tek Mateu 4:8-11, Djalli e çoi Jezusin në një vend të lartë ku mund të shihte të gjitha mbretëritë e botës, duke i ofruar Atij gjithë fuqinë dhe shkëlqimet e tokës. Pse ishte e rëndësishme kjo? Jezusi sapo ishte shpallur Biri i Perëndisë, ai që do të trashëgonte gjithë universin. Pra, cila ishte joshja e madhe?

Djalli, me dinakërinë e tij, e tundoi Jezusin të ecë në rrugën e lehtë: “Pse duhet të presësh për atë që është me të drejtë e jotja? Pse të kalosh nëpër poshtërimin e kryqit dhe të sakrifikosh jetën Tënde kur mund t’i kesh të gjitha tani?” Gjithçka që Djalli i kërkoi në këmbim ishte që Jezusi të binte përmbys dhe të adhuronte atë.

Duket e parëndësishme, por kjo është mënyra mashtruese e Djallit. Nëse Jezusi do të ishte dorëzuar, do ti kishte dorëzuar shpirtin e Tij djallit, gjithçka për hir të pushtetit dhe lavdisë të arritur  pa vuajtje dhe sakrifica të cilat do të çonin në shpëtimin tonë.

Nëse Jezusi do të kishte rënë pre e këtij tundimi, Ai do të skualifikohej nga të qënit Mbreti i mbretërve dhe Shpëtimtari i botës. Në vend që turma të thërriste, “Ai që shpëtoi shumë. Le të shpëtojë veten!” Djalli do të kishte thirrur: “Ai që shpëtoi veten. Tani nuk mund të shpëtojë asnjë tjetër!” Pra, ashtu si për tundimet e tjera, Jezusi citoi Fjalën e Perëndisë, duke filluar me “Është shkruar”. Dhe djalli iku prej Tij, i mundur.

Në shkretëtirë, Jezusi na tregoi se të gjithë ata që besojnë në emrin e Tij dhe jetojnë nën krahët e Tij do të kenë forcë për të mposhtur armikun. Kur ballafaqohemi me ndonjë tundim, duhet të kujtojmë se më e mira është të ikim prej tij dhe t’i nënshtrohemi Krishtit, duke i thënë  vetes dhe armiqve tanë: “Është shkruar”.

Lutje: Atë, faleminderit që përgjigja për çdo tundim është “Është shkruar”. Dua që të njoh Fjalën Tënde  më mirë dhe të besoj në sovranitetin dhe vullnetin Tënd. Rrite besimin tim me Frymën Tënde të Shenjtë. Në emër të Jezusit, lutem. Amen.

“ Sepse ne nuk kemi kryeprift që nuk mund t’i vijë keq për dobësitë tona, po një që u tundua në të gjitha ashtu si ne, por pa mëkatuar.” (Hebrenjve 4:15).