Atëherë ai që ishte ulur mbi fron tha: “Ja, unë i bëj të gjitha gjërat të reja.” Zbulesa 21:5

A keni parë ndonjëherë një urë me rrënjë të gjalla? Shumica gjenden në Indi, ku urat formohen nga rrënjët e pemëve. Disa pemë, si Banyans, një lloj fiku indian, degët e të cilit prodhojnë rrënjë që më vonë bëhen trungje ndihmëse. Një pemë e rritur mund të mbulojë disa hektarë në këtë mënyrë, ato dërgojnë rrënjë nga degët drejt tokës. Kur këto pemë ndodhen pranë lumenjve ose luginave, inxhinierët i shtrijnë dhe i drejtojnë rrënjët në anën tjetër, duke krijuar ura të veçanta këmbësorësh.

Megjithatë, ura më e madhe e gjallë e të gjitha kohërave, është mbretërimi mijëvjeçar i Krishtit, një urë mijëvjeçare që lidh historinë njerëzore me shtetin e përjetshëm. Epoka e Artë që po vjen nuk do të jetë parajsa, por do të shërbejë si një urë drejt qiellit për të shpenguarit. Mëkati dhe vdekja, megjithëse më të rralla, do të vazhdojnë të ndodhin.

Zbulesa 20 na flet për Mijëvjeçarin, i cili pasohet nga Gjykimi i Fronit të Madh të Bardhë kur qielli dhe toka kalojnë. Kur mbërrijmë në kapitujt 21 dhe 22, hyjmë në përjetësi: “Pastaj pashë një qiell të ri dhe një tokë të re” (Zbulesa 21:1).

Oh, sa shumë është përgatitur për ne në të ardhmen! Sa e mrekullueshme është të jesh i sigurt për një shtëpi të bekuar përjetësisht! Le të gëzohemi për këtë sot!