Me të gjitha ndryshimet që ndodhin nga fëmijëria deri në pavarësi, prindërit mbeten një nga të paktët persona të përhershëm në jetën e një fëmije. Megjithëse asnjë punë nuk është më e vështirë, nuk ka asnjë shpërblim që të jetë më përmbushës sesa të shohësh fëmijën tënd duke u zhvilluar dhe duke u rritur “…në dituri, në shtat dhe në hir tek Perëndia dhe tek njerëzit” (Luka 2:52).

Fëmija yt është një dhuratë e përkohshme nga Perëndia. Sa më tepër që të lutesh e që të besosh në përfshirjen personale të Perëndisë në jetën e fëmijës tënd, aq më pak zotërues dhe ngurrues ke për të qenë për ta lënë fëmijën tënd në duart e Tij.

Ja disa këshilla nga June Hunt të vlefshme në prindërim:

• Hiq dorë nga të shikuarit e fëmijës tënd si një pjesë e jotja.

• Hiq dorë nga dëshira jote për ta zotëruar fëmijën.

• Hiq dorë nga prirja për ta patur fëmijën nën kontroll.

• Hiq dorë nga pritshmëritë që ke për fëmijën tënd.

• Hiq dorë nga ndërhyrjet për të shpëtuar fëmijën nga dështimet.

• Hiq dorë nga kërkimi për të patur harmoni gjatë tërë kohës.

• Hiq dorë nga nevoja jote për t’u vlerësuar.

• Hiq dorë nga prindërimi si identiteti yt kryesor.

“Dhe ju, etër, mos provokoni për zemërim fëmijët tuaj, por i edukoni në disiplinë dhe në këshillë të Zotit.” (Efesianëve 6:4)

“Fëmijët u ngjajnë shumë balonave, përpiqen të ngrihen në ajër, e megjithatë kanë nevojë për qëndrueshmërinë e perit. Balona nuk është krijuar të mbrohet në mënyrë posesive brenda shtëpisë. Kështu, edhe pse ndarja është e dhimbshme, Perëndia e caktoi rolin tënd si prind, që të përgatitësh ‘balonën tënde’ për fluturim. Ndërkohë që struktura e brishtë bie herë pas here, mos u rëndo emocionalisht nga erërat që ndryshojnë. Vazhdo të vraposh me fëmijën tënd, duke lëshuar gjithnjë e më shumë fill në duart sovrane të Zotit.”

—June Hunt