Të qenit adhurues i Perëndisë, është thirrja më e lartë në jetën e një personi. Adhurimi vendos praninë e Perëndisë. Ai e sjell Perëndinë pranë nesh. Në frymë, Perëndia na jep dëshirën për ta adhuruar Atë. Ne duhet ta ushqejmë dhe ta ndërtojmë këtë dëshirë. Aty ku Perëndia sundon, askush nuk është më i fortë se Ai.

Ju nuk mund të përmbusheni duke adhuruar dicka tjetër, përvec Atit Perëndi. Duke komunikuar me Perëndinë, ju mund të njihni dashurinë e madhe që Ai ka për ju. Vendi ku do të adhuroni, është brenda jush. Adhurimi do t’ju vendosë në një pozicion të ri në jetën tuaj. Ky pozicion ju vë tek këmbët e Perëndisë dhe mund ta adhuroni Atë ballë për ballë.

Por si e krijon Perëndia një frymë adhurimi tek ne? Si na formon Ai, për të qenë adhurues?

Në programin e sotëm, Dan thotë: “Kjo fillon, kur ne gjunjëzohemi para Tij. Ne e adhurojmë Atin, për shkak të asaj që Jezusi bëri në kryq. Besimi tek Ai që Perëndia dërgoi, është vepra e parë e adhurimit. Kur ne e pranojmë Atë në frymë, atëherë fillojmë një jetë në adhurim. Adhurimi është qëllimi i Perëndisë. Adhurimi është e vetmja gjë që e bën njeriun, të qëndrojë i ekuilibruar dhe i shëndetshëm në jetën e tij.

Perëndia na formon si adhurues ditë pas dite. Ai e bën këtë përmes shembullit të mirë të të tjerëve. Çdo kapitull i Psalmeve është një këngë për Zotin. Ju mund t’i bëni këto fjalë, lutjen tuaj. Perëndia jeton me adhuruesit. Ai kërkon dhe gjen adhurues. Perëndia banon dhe jeton në lavdërimin e njerëzve të Tij.”

“Unë do të të lëvdoj, o Zot, Perëndia im, me gjithë zemër, dhe do ta përlëvdoj emrin tënd përjetë. Sepse e madhe është mirësia jote ndaj meje; ti ke shpëtuar shpirtin tim nga Sheoli.” (Psalmi 86:12-13)