A keni shkuar ndonjëherë gjatë leximit në faqen e fundit të librit sepse thjesht nuk mund të prisnit për përfundimin? Kjo është shpesh ajo që ne dëshirojmë të bëjmë në jetën tonë, veçanërisht në sezone të vështira. Ne duam të dimë kur do të marrë fund vuajtja jonë. Por vetëm Zoti e di të ardhmen, kështu që ne duhet të mësojmë t’i besojmë Atij ndërkohë.
Jozefi ndoshta dëshironte që ai të mund të shikonte në të ardhmen për të zbuluar se kur jeta e tij do të ndalonte së uluri poshtë. Për shkak të urrejtjes së vëllezërve të tij që e shitën atë në skllavëri, zemërimit dhe gënjeshtrave të gruas së zotërisë së tij dhe burgosjes që e la të lëngonte, do të ishte e lehtë për Jozefin të humbte shpresën. Ato 13 vjet të jetës së tij duhet të jenë dukur si një përjetësi.
Edhe pse Jozefi nuk mund ta shihte të ardhmen, Zoti ishte me të në çdo hap të rrugës. Dhe në fund të viteve të errëta, ai shpalli se kishte mësuar se “Perëndia e donte për mirë” (Zan. 50:20).
“Ju keni kurdisur të këqija kundër meje, por Perëndia ka dashur që t’i shërbejë së mirës, për të kryer atë që po ndodh sot”.
Ne nuk mund t’i shmangim sprovat. Por duke e ditur që Zoti është me ne dhe qëllimi i Tij është i mirë, na jep shpresën e nevojshme për të duruar vështirësitë me paqe.