Kur Davidi ishte vetëm një djalosh, ai mposhti një gjigand me emrin Goliath. Ne kënaqemi me fitore si ajo e Davidit. Na pëlqen të dimë se fitorja nuk bazohet në atë se kush është më i madh, më i dobët dhe më i armatosur.  Ne të gjithë  përballemi me gjigandë në jetën tonë.

Këta gjigantë janë gjigandët e frikës, ankthit, shqetësimit, dekurajimit dhe dëshpërimit. Ndonjëherë ato marrin formën e varësisë, shqetësimit, zilisë, hidhërimit ose zemërimit. Por sido që të jenë, këta gjigantë kanë një qëllim në mendje: t’i bëjnë fëmijët e Zotit të gjallë joefektivë. Pra, pyetja është: Si t’i mposhtim këta gjigandë?

Ne shpesh përpiqemi të zgjidhim vetë problemet me të cilat përballemi duke e lënë Perëndinë jashtë, por Ai është i vetmi që mund të zgjidhë problemet tona.

Davidi e dinte kush është Zoti. Kjo është arsyeja pse ai mund të qëndronte me hobe dhe disa gurë të vegjël  para goliathit duke thënë, “Unë vij kundër teje në emër të Zotit të Plotfuqishëm” (1 Samuelit 17:45). Davidi e dinte se ka fuqi në emër të Zotit.

Historia e Davidit na tregon se kur jemi në telashe, duhet të thërrasim emrin e Zotit të Plotfuqishëm dhe t’i besojmë Atij.

Jezusi dha jetën e Tij për ne në mënyrë që gjigandët më të mëdhenj në jetën tonë të munden një herë e përgjithmonë. Sa më shumë t’i besojmë Atij për të na dhënë fitoren mbi sulmet e përditshme të Satanit, aq më shumë fitore do të korrim në jetën tonë.

Cilido që të jetë goliathi juaj sot, lëvdoni Zotin tuaj që është më i madh, më i fortë dhe më i mençur se çdo gjigand dhe shpallni siç bëri Davidi: “Zot, sa madhështor është emri yt!”