Tek Psalmet 42 dhe 43, psalmisti thotë se përgjigjja ndaj depresionit emocional është shpresa. Tri herë ai e inkurajoi veten të “shpresonte te Zoti”.

Sa më specifikisht të mund ta përcaktojmë shpresën tonë, aq më mirë mund ta njohim atë kur shpresa jonë të përmbushet.

Psalmisti renditi shpresat e tij në katër vargjet e para të Psalmit 43. Ashtu si psalmisti, ne shpresojmë në:

Fuqinë e Perëndisë për të na Çliruar (Psalmi 43: 1).  Kjo është thirrja e psalmistit: “Më justifiko, më mbro dhe më mbështet”. Zoti na kujton besnikërinë e Tij në të kaluarën dhe na siguron se Ai po vazhdon të ecë me ne gjatë situatës sonë të vështirë.

Prania dhe Mbrojtja e Zotit (Psalmi 43: 2). Pse duhet të vajtojmë kur Zoti është forca dhe kështjella jonë? Në baticat e jetës, kujto se kështjella e Zotit e së Vërtetës mbetet e palëkundur.

Drejtimi i Zotit (Psalmi 43: 3). Ndërsa je nën renë e pashpresës është e lehtë të marrësh vendime të gabuara. Por Shkrimet thonë që Fjala e Zotit është një dritë. Përmes Fjalës, Zoti na jep përgjigjet që na duhen.

Zoti është gëzimi ynë (Psalmi 43: 4). Nëse kërkojmë gëzim nga ndjenjat tona ose nga rrethanat e rehatshme, atëherë do të zhgënjehemi vazhdimisht. Nëse gjejmë gëzim tek Zoti dhe tek Fjala e Tij, atëherë do të përjetojmë shpresë edhe në situata të pashpresa.

Është e rëndësishme  që ne të përqendrojmë shpresën tonë jo në rrethanat tona, apo gjërat që kjo botë ofron, por tek Krishti.