Tematika e roleve brenda një martese mund të jetë një temë e hapur për debat të fortë. Megjithatë, Perëndia ka një plan të qartë për martesën. Ka role specifike si për burrin ashtu edhe për gruan.
Shumë çifte luftojnë në martesën e tyre sepse nuk arrijnë t’i zbatojnë parimet e Perëndisë në jetën dhe marrëdhëniet e tyre. Dhe kështu, e privojnë martesën e tyre nga bekimet e Zotit.
Fjala nënshtrim është bërë një fjalë shumë emocionale për shumë njerëz. Ne shpesh rezistojmë t’ia nënshtrojmë jetën njëri-tjetrit, sepse kemi frikë se do të lëndohemi. Megjithatë, kur i nënshtrohemi planit të Perëndisë, rezultati nuk është një vetëvlerësim i ulët, ashtu siç besojnë disa. Përkundrazi, ndjenja e dashurisë për partnerin dhe Zotin tonë shtohet akoma më shumë.
Sigurisht që, Jezus Krishti është modeli ynë për nënshtrimin hyjnor. Ai ia nënshtroi jetën e Tij planit të Perëndisë deri në atë pikë sa të duronte vdekjen në kryq. Ai i besoi Atit dhe i solli lavdi Perëndisë dhe botës shpëtimin.
Kur u bindemi urdhërimeve të Perëndisë dhe e bazojmë planin tonë për martesën në Fjalën e Tij, jeta jonë transformohet dhe martesat tona forcohen. Ne mësojmë ta duam njëri-tjetrin ashtu siç na do Jezusi. Nënshtrimi nuk është më një çështje për t’u debatuar; është një gjë e natyrshme për t’u bërë. Pali shkruan:
Vishuni, pra, si të zgjedhur të Perëndisë, shenjtorë dhe të dashur, me dhembshuri të brendshme, mirësinë, përulësinë, zemërbutësinë dhe me durimin, duke duruar njeri tjetrin dhe duke falur njeri tjetrin, nëqoftëse dikush ankohet kundër një tjetri; dhe sikundër Krishti ju ka falur, ashtu bëni edhe ju. (Kolosianëve 3:12-13)
A e nderoni bashkëshortin tuaj? A dëshironi t’i jeptni dashuri dhe mbështetje në vend që ta rrëzoni? Kur nderoni njëri-tjetrin me dashurinë tuaj, ju me të vërtetë po nderoni Zotin.
Lutje: Jezus, faleminderit që na dhe një shembull të nënshtrimit dhe besimit tek Ati. Ia nënshtroj jetën dhe martesën time planit Tënd të mrekullueshëm, për shkak të dashurisë që ke për mua dhe bashkëshorten time. Në emër të Jezusit lutem. Amen.
“me çdo përulësi e zemërbutësi, me durim, duke e duruar njëri-tjetrin në dashuri,” (Efesianëve 4:2).