Shpëtimtari ynë i bekuar ka ardhur—dhe do të vijë përsëri!

Gjatë Adventit, kemi parë, kemi pritur dhe shpresuar për paqen, gëzimin dhe dashurinë e Perëndisë. Dhe tani shpengimi ynë po afron. Lavdi Zotit në vendet më të larta! Haleluja! Amen!

Sot, ditën e Krishtlindjes, le të kujtojmë edhe një herë se të presësh tek Zoti nuk është kurrë një ushtrim i çuar dëm. Edhe kur pritja tek Ai duket e pafrytshme, në fakt është një praktikë e pasur, shpërblyese – dhe që na mbush me shpresë të madhe.

Pavarësisht se sa e gjatë mund të jetë nata, nuk jemi kurrë të humbur apo të harruar; nuk jemi pa shpresë shpengimi. Ne gëzohemi sepse i premtuari – ai që ne e quajmë “Këshilltar i admirueshëm, Perëndi i fuqishëm, Atë i përjetshëm, Princ i paqes.” – ka ardhur (Isaia 9:6).

Pra, sot, prehuni në dritën dhe lavdinë e Krishtit. Ngrini zërin bashkë me besimtarët anembanë botës që gëzohen në gjuhët e shumta dhe thoni: “Gëzim për botën! Zoti ka ardhur. Le të pranojë toka Mbretin e saj. Çdo zemër le t’i përgatisë dhomën e Tij dhe qielli dhe toka të këndojnë.”