Nuk duhet të kemi frikë në kohë sprovash, sepse Ati ynë i mirë dhe i fuqishëm është gjithmonë me ne.

Psalmi 23:1-6

Ku ka male, ka edhe lugina – është një fakt i thjeshtë i botës së krijuar. E njëjta gjë është e vërtetë edhe në jetën tonë shpirtërore. Për të arritur në vendin ku na drejton Perëndia, ndonjëherë duhet të përshkojmë “luginën e hijes së vdekjes” (Psalmi 23:4).

Majat e maleve nga ana shpirtërore janë pika të mrekullueshme për t’u çlodhur, por në lugina ne shpesh zbulojmë karakterin e Perëndisë, të vërtetën e premtimeve të Tij dhe dobësitë tona. Luginat zbulojnë se zakonet dhe patericat në të cilat jemi mbështetur janë të papërshtatshme—dhe duhet t’i besojmë vetëm. Pikërisht atëherë arrijmë të zbulojmë se besimi, guximi dhe urtësia janë të rrënjosura në Zotin.

Ndërsa ecja nëpër lugina është një pjesë e pashmangshme dhe e vështirë e jetës, besimtarët nuk lihen pa kujdes të veçantë. Vargu 5 thotë: “Ti shtron para meje tryezën në prani të armiqve të mi; ti vajos kokën time me vaj; kupa ime po derdhet.” Këto fjalë kanë të bëjnë me plotësimin e nevojave tona, duke përfshirë edhe dëshirën për t’u qetësuar. Në imazhin e Davidit të një bariu të butë që fërkon vaj në lëkurën e gërvishtur të një kafshe, Perëndia na premton siguri, shërim dhe siguri, madje edhe në vështirësi.

Përballja me hijet është punë e vështirë dhe e frikshme. Por kur i dorëzohemi Zotit, mund të pushojmë në fuqinë dhe ngushëllimin e Tij.